Filmy lata 40., druga wojna światowa

Opowieść o polskich oficerach pomordowanych podczas II wojny światowej przez NKWD w Katyniu. Obraz tragedii nieświadomych zbrodni kobiet, które czekały na swoich mężów, ojców, synów i braci. Bezkompromisowe rozliczenie kłamstwa, które miało kazać Polsce zapomnieć o swoich bohaterach.

Trwają ostatnie desperackie dni II wojny światowej. Na terenach północnej Finlandii naziści kradną złoto od samotnego poszukiwacza o imieniu Aatami (Jorma Tommila). Szybko przekonują się na własnej skórze, że ich przeciwnik jest praktycznie jednoosobowym oddziałem śmierci, który posunie się do wszystkiego, aby odzyskać swoją własność.

Kiedy w tajemniczych okolicznościach zostaje zamordowana młoda kobieta, nadkomisarz Król postanawia zająć się tą sprawą.

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Sally Perel, żydowski chłopak uciekając przed hitlerowcami, trafia do organizacji komsomolskiej w Grodnie, gdzie wciela się w żarliwego wyznawcę ideologii komunistycznej. Los sprawia, że wpada w ręce wyznawców ideologii wyższych ras... i okazuje się dla nich najczystszym egzemplarzem aryjczyka, godnym szlifowania swych umiejętności w kuźni kadr faszystowskiego państwa.

Okupacyjna Warszawa. Z gmachu Zachęty, przekształconego w Dom Kultury Niemieckiej, młody chłopak zrywa nocą hitlerowską flagę i zawiesza biało-czerwoną - wraz ze stojącymi na straży kolegami, Rudym i Zośką, Alek szybko ucieka rikszą. Niemcy nasilają działalność propagandową - ze specjalnej ciężarówki wyświetlają na ulicach kronikę filmową (Wochenschau). Chłopcom udaje się wrzucić do samochodu materiał wybuchowy i rozbić kino-wóz... Trójka przyjaciół trafia na bazar - Alek marzy o dodającej szyku skórzanej kurtce. Gdy dobijają targu (Zośka poświęca ulubionego pelikana i szalik, by zdobyć brakujące pieniądze) obok hitlerowiec katuje Żyda. Alek nie wytrzymuje - rzuca się na oprawcę i uderza, przyjaciele dokonują reszty. Ale spotka Alka reprymenda Rudego - taka spontaniczność reakcji może być niebezpieczna dla wszystkich...

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.

W maju 1940 roku Julien Maroyeur (Jean-Louis Trintignant), skromny serwisant radioodbiorników z wioski na północy Francji, zdecydował się na ucieczkę ze swoją ciężarną żoną Monique (Nike Arrighi) i ich małą córeczką. W zatłoczonym pociągu zostają rozdzieleni. Mężczyźni są przeniesieni do bydlęcych wagonów. Oddzielony od żony Julien spotyka Annę (Romy Schneider), młodą Niemkę, która ucieka przed rodakami ze względu na swoje żydowskie pochodzenie.

Berlin, kwiecień 1945 roku. Na ulicach panuje chaos nie do opisania. Naród niemiecki czeka na swą nieuchronną klęskę. Adolf Hitler wraz ze swoimi najbliższymi współpracownikami ukrywa się w bunkrze w podziemiach Kancelarii Rzeszy. Wśród „świty” wodza znajduje się Traudl Junge, ostatnia sekretarka Hitlera. To jej wspomnienia posłużyły do przedstawienia ostatnich, spędzonych w izolacji, dwunastu dni życia wodza upadającej III Rzeszy. Te dramatyczne dni wzbudzają tak wiele kontrowersji i domysłów jak żaden inny etap biografii Hitlera. Co naprawdę wydarzyło się dziesięć metrów pod ulicami Berlina?

Londyn, lato 1939, Sarah Miles (wyróżniona nominacją do Oscara® Julianne Moore (I)) nawiązuje romans z przystojnym, młodym pisarzem Maurice'em Bendrixem (Ralph Fiennes). Sarah jest żoną urzędnika państwowego Henrye'go Milesa (Stephen Rea), człowieka równie szlachetnego, co nieciekawego. Namiętny romans z Bendrixem sprawia, że jej życie znów nabiera sensu. Pięć lat później jednak bez wyjaśnienia zrywa z nim. Dla Maurice'a jest to straszliwy cios. Dwa lata później przypadkowo spotyka męża Sary, Henry'ego. Odżywają w nim zadawnione emocje i obsesje. Trawiony zazdrością wynajmuje prywatnego detektywa, który zdobywa dla niego intymny dziennik Sary. Dzięki niemu Marice poznaje niezwykłe wyjaśnienie jej niespodziewanej decyzji.